هیوندای توسان در حال تجربه سومین نسل خود است. این نسل از سال 2015 در حال تولید و عرضه در بازارهای جهانی است و با فاصله کمی از این عرضه، شانس حضور در بازار ایران نیز نصیب آن شد. یکی از خوش اقبالی‌های این نسل، سابقه خوب و خوش‌نامی دو نسل قبل است. نسل اول توسان که تولید آن از سال 2004 آغاز شد، از بدو ورود به بازار توانست مشتریان خاص خود را جذب کرده و به تدریج جای خود را در بازاری که در آن زمان در حال تجربه ورود برندها و مدل‌های روز دنیا بود، پیدا کند. نسل دوم با طراحی و امکاناتی که نسبت به نسل اول انقلابی و بنیادین بود، موفقیت و شهرت نسل اول را ادامه داد. اکنون نوبت به نسل سوم آن رسیده است. نسلی که افزون بر طراحی جذاب‌تر، امکانات بیش‌تر و پیشرانه‌ای پربازده‌تر، بستری آماده در بازار را پیش روی خود می‌دید تا ادامه دهنده موفقیت «توسان» باشد، اما با گذشت بیش از یک دهه از زمان تولد توسان، اکنون آخرین نسل آن چند مرده حلاج است؟ آیا این نسل هم می‌تواند بستر مناسبی را برای نسل بعدی ایجاد کند؟

سه نسل، سه زبان طراحی
هیوندای در سه نسل توسان، سه زبان طراحی متفاوت را در پیش گرفته است. اگر به این سه زبان طراحی در زمان تولید هر محصول نگاه کنیم، هرکدام تا حد زیادی مطابق با زمان خود بودند، اما نکته ظریفی که در این سه نسل با سه زبان طراحی مختلف نهفته است، در نگاه به این سه نسل در زمان حال خودنمایی می‌کند و آن چیزی نیست جز روند صعودی هیوندای در طراحی محصولاتش و همین مساله و روند صعودی در کیفیت ساخت و عملکرد فنی این سه نسل نیز دیده می‌شود و شاید بتوان همین نکته کلیدی را دلیلی برای رشد و گسترش بازار فروش برند هیوندای دانست.
هیوندای توسان جدید که با کد TL شناخته می‌شود، با بهره‌گیری از چراغ‌های جلو که اکنون ظاهری تهاجمی به خود گرفته و روی گلگیر در راستای ستون A کشیده است، جلوپنچره‌ای چند وجهی که به چراغ‌های جلو متصل شده است و مه شکن‌ها و خطوط سپر که به برادر بزرگ‌ترش، سانتافه نزدیک شده است، در نمای جلو تا حد زیادی ساده، به روز و گیرا است. این طراحی گیرا و در عین حال ساده در نمای کناری نیز دیده می‌شود. دو خط شانه و بدنه قوی در کنار استفاده از زه پلاستیکی مشکی رنگ تضاد رنگی و گیرایی قابل قبولی را برای نمای کناری ایجاد کرده است، اما به عقیده نگارنده، زه‌های پلاستیکی به کار رفته در اطراف چرخ‌ها کمی بیش از حد بزرگ و زمخت به چشم می‌آیند.
در نمای عقب توسان نیز نشانه‌هایی از همان طراحی نه چندان شلوغ و گیرا به چشم می‌آید، اما به نظر می‌رسد طراحی نمای جلوی هیوندای توسان TL آن قدر زمان‌بر بوده است که به اندازه کافی حوصله طراحان را سر برده و با حوصله کم‌تری عقب توسان را طراحی کرده‌اند.

داخل کابین
در طراحی فضای داخلی کابین هیوندای توسان TL نیز سعی شده تا پارامترهای ارگونومی تا جای ممکن رعایت شده و به سادگی و پرهیز از شلوغی نیز به اندازه کافی بها داده شود. البته کابین توسان از نسل قبل به سمت ساده و کاربردی شدن پیش رفت و از طراحی شلوغ و حوصله سر بر که خیلی زود خسته کننده و تکراری می‌شود فاصله گرفت و حال در نسل سوم این طراحی به بلوغ خود رسیده است.
از نکته‌های منفی که در داخل کابین هیوندای توسان به چشم می‌‍خورد، کیفیت متوسط مواد به کار رفته در ساخت بخش‌های مختلف کابین است. البته اگر به توسان به چشم یک کراس‌اوور شهری اقتصادی (البته نه دربازار ایران!) نگاه کنیم، کیفیت مواد مصرفی جای گله و شکایتی باقی نمی‌گذارد.
فضای در نظر گرفته شده برای پا و سر راننده و سرنشینان خوب و قابل قبول است و به نظر می‌رسد در سفرهای طولانی مدت خانوادگی نیز، صندلی‌ها به اندازه کافی راحت و هماهنگ با آناتومی بدن انسان طراحی شده باشند.

ویژگی‌های فنی
یکی از تفاوت‌های نسل جدید توسان با نسل قبلی در بازار ایران، استفاده از پیشرانه 2 لیتری به جالی 2.4 لیتری است. البته هیوندای برای این نسل پیشرانه 1.6 لیتری توربوشارژ نیز در نظر گرفته است که از توان و گشتاور بالاتری برخوردار است. با فرض ورود با پیشرانه یاد شده، توسان به جذاب‌ترین گزینه‌ این بخش از بازار تبدیل می‌شد. پیشرانه 2 لیتری مورد استفاده در توسان‌هایی که مجوز واردات دریافت کرده‌اند توانایی تولید نزدیک به 164 اسب‌بخار قدرت در دور 6200 و 204 نیوتن‌متر گشتاور در 4000 دور در دقیقه را دارد. این پیشرانه به همراه جعبه‌دنده 6 سرعته خودکار عرضه شده است که قابلیت انتقال قدرت به هر چهار چرخ را دارد. مصرف سوختی 11.2 لیتری در هر 100 کیلومتر پیمایش ترکیبی نشان دهنده خوش اشتها بودن این پیشرانه است!

تجربه رانندگی
هیوندای توسان TL کابین آرامی دارد. در زمان بسته بودن درها، صدای کمی به داخل کابین نفوذ می‌کند و پیشرانه نیز در دورهای پایین بی و سر و صدا کار می‌کند. در زمان رانندگی با هیوندای توسان TL، دید راننده نسبت به زوایای مختلف خوب و کافی به نظر می‌رسد و همچنین کار کردن با ادوات مختلف داخل کابین نیز نیازمند تمرکز بالایی نیست.
پیشرانه 2 لیتری توسان در رانندگی شهری کاملا چابک و فرز عمل می‌کند و کمبود قدرت ملموسی احساس نمی‌شود. تعویض‌های جعبه‌دنده در هماهنگی خوبی با انتخاب حالت‌های مختلف رانندگی دارد و سعی می‌کند همراه با تغییر حالت رانندگی و واکنش‌های متفاوت سیستم تعلیق، فرمان و دریچه گاز، عملکرد بهینه و متفاوتی از خود نشان دهد.
رانندگی با هیوندای توسان در مسیری پر پیچ و خم و شیب زیاد دو نکته مهم را برای تیم آزمایش روشن کرد. اول احساس تنبلی در زمان شروع حرکت در مسیری با شیب زیاد که این مساله را می‌توان به تنفس طبیعی بودن پیشرانه و شیب بیش از حد مسیر نیز مرتبط دانست و دوم پایداری قابل قبول این اتومبیل در فرمان دادن‌های ناگهانی.
همان‌ گونه که انتظار می‌رفت صندلی‌ها برای مسافت‌های طولانی راحت است و در کنار سیستم‌های ایمنی در نظر گرفته شده برای آن، ترمزها نیز دارای عملکردی رضایت بخش و همراه با القای حس اعتماد به نفس بودند. بنابراین در بخش عملکرد فنی بخش‌های مختلف، هیوندای توسان ضعف بزرگ و فاحشی را از خود بروز نداد.

تجهیزات رفاهی و ایمنی
از تجهیزات رفاهی و ایمنی در دسترس هیوندای توسان می‌توان به مواردی مانند گرمکن فرمان، اتولایت، استارت دکمه‌ای، ‌گرم‌کن صندلی، ترمز پارک برقی، سانروف، سیستم شناسایی نقطه کور، سيستم کمکي پارک به وسیله سنسورهای عقب و جلو، سيستم کمکي کنترل حرکت در شيب‌، سیستم کنترل پایداری، 6 کیسه هوای ایمنی و ... اشاره کرد.

در پایان...
هیوندای توسان را باید کراس‌اوور شهری نسبتا اقتصادی دانست که نمی‌توان از هیچ بخش آن ایراد یا اشکال بزرگی گرفت، اما به طور متقابل هیچ نقطه قوت ویژه و چشم‌گیری نیز ندارد. در واقع هیوندای در توسان سعی کرده است معجون و ترکیبی از تجهیزات رفاهی و ایمنی، طراحی به روز و مدرن، پیشرانه پر بازده و کیفیتی متوسط را عرضه کند که در این هدف نیز کاملا موفق عمل کرده است.